zwart is de slaap en de doden zijn onmachtig
in de
donkerste steeg haalt
de dichter
zijn materiaal
aristocratische
balalaika
gesprongen
snaren
dansende
haren in de wind
laag na
laag, de eeuwige kosmische draai
als
associaties doorgang hebben
o wat
magistraal, monumentaal
monsterlijk
zal dat zijn
kleine steur,
zeepaardje
bellen
blazen liefdesberichten
wegen voor
wijzen te bereiden
nederig, bescheiden
te zijn
dienen, dienen,
dienen
zuiver oprecht
geloven
monniken
fonkelen kleine klokjes
zwarte Griek
valt op zijn knieën
diep goud
uit de aarde getrokken
pneuma
huilend in de wind
zonnestralen
in glas in lood, in groen bassin
blauwe
ruiten van spinrag
mocassin, Pierre
Cardin
Joera
zo is de coca cola trilogie voltooid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten