gemaskerd trek ik ten strijde
galloperend, strakke teugels
kapot gaan aan de wereld: jezelf stalen
ijzige wind uit het heldere voorhoofd ontsnapt
uit chaos schepping en orde
in opeengestapelde nachten niet meer kunnen huilen
het gewonde toeval
het schone bereik
voloptueus als rubensvrouwen
als regenboog soldaat treft
aardse zaken verlaten verticale dagen
dood in prisma, diaspora
inkt, veer en dichtgeschoven gordijnen
zwarte horizon, kat in hitte
nam hij de vlucht met een zak vol zilver
lege zaaddozen, ontwikkelingsprogramma
feller de wimpels naar de uiteindelijke overwinning
narcissen in avondwind
draaien planeten naar open vlak
Joera
Geen opmerkingen:
Een reactie posten