Ver weg de wekker
wel sterren geen maan
zelfkennis van land
veren uit rug
scherppuntige grassen snijden hemel
neveneffecten,
jij was het niet
toch levensecht
scheppingsverhaal in het koepeldak
witte planeet als katje met blauwe ring
rotsstenen rollen langs pijnbomen
water stort loodrecht naar beneden
lakschermen in de wind
vervliegend, capitulerend, kapseizend,
tranendal van spin zonder web
vlieg op van het zwanenmeer
was het Bach, was het Beethoven
als haaien, hanengevechten
kennelijke bluf, luchthartigheid
vleugels in lispelende, fluisterende wereld
ongemerkt komen woorden
geruisloos uit zijn mond geslopen
Joera
Geen opmerkingen:
Een reactie posten