In doos van Noach
scarabee van Anoubis
kruipt de spin uit
haar web
dezelfde geboortedag
om half tien
zwarte bessen,
noten, bloemen
terugbrengen via
evenaar
hij is er niet meer
gesneuveld, vlak
over de grens begraven
angst eet de ziel op
vlucht weg in
eeuwigheid
iemand schiet geweer
leeg
in tussenpozen,
vloeibaar glas
tanks ratelen
chakra’s
classificatiemodellen
lang profeteren
sleutelt aan greep
tussendoor een
wonderkindje
zuiver schijnt het
licht op druiven
lacht derde van ver
weg
langzaam telen,
overwoekert nachtmerrie
plaatsen van aanvaarding
zwetsende oude
mannen
rinkelt er een
belletje
laatste vrucht
dille, mierikswortel
dille, mierikswortel
Joera
Geen opmerkingen:
Een reactie posten