donderdag 5 juli 2018

tadema porri

wieldop als zonsverduistering
dromende dromedaris
verticale horizon
dictatoriale wateren
buitenkant van onzinnige wereld
oud en jong worden door  atmosfeer geverfd
paradoxale allegorieƫn
vingers slaan om kou
forse vrouw
tadema porri
ritselend papier
als een wond ligt de wereld open
geen heelal wordt aangedaan
wat je zegt en daarna denkt
benen als molenstenen
licht op groene paarden
tragisch, dramatisch, theatraal
dichterlijke vrijheid
koud als strijkijzer
moe maar sterk, lichaam is groot
noorderlicht op hand getatoeƫerd.

Groeten Joera



Geen opmerkingen:

Een reactie posten