Herinnering

die specifieke geur van water op stof

helderziende lamp

tranen van wersten

verzegelde gewesten

wespennesten op de bloe-

dende bol van de glasblazer

integendeel kwam je er toen niet uit

als een nieuwe meeuw in je dij verstrengeld

vuur,ruimschoots,gelovig

als de ingang waardoor niemand

naar binnengaat klamp ik mij vast aan

wingerds van muren

moe van het huilen in het moeras

tranen regende het rivieren

als Gods toezicht op de wereld

straalde de eenzaamheid nagenoeg warmte 

uit vallende kersen op treurende paarden

schreef je een brief aan een gestorvene

zo nauw als geen speld tussen te krijgen

wierp ze haar natte haren

op de zilveren kist op de rozen

voor de spiegel

littekens achter engelengelaten

in woorden van getallen

in getallen van woorden

strijken de lucifers tot ontbranding

joera