Verregaande angsten
verregaande angsten, lankmoedig chaponeren
hoge schaduw breekt op,vogels dichten bomen
uit haar oor kwam rook dat hoefde niemand te zien
gedicht blauw beeld in tred van dier
waar komt de wind vandaan
van sterren tussen jagende wolken
in hoofd gegroefd karakter
fijnstoffelijke smeedijzeren hekken
de geest van de cheffin waait
door de supermarkt, zoals het
de mensen uitkomst, meningen
benen als molenstenen
heilige heirscharen der chinezen
mijn handen klauwen echte klauwen
bizar, absurd relativerend
bejaarden in de avondzon
historische dimensie
gepigmenteerde huid
het leven draagt meerdere gezichten
groene bloeduitstorting
erotische slang
het schreeuwt naar geboorte
bewerkelijke pompoen
de heer laat zich niet zo gemakkelijke kennen
het mortuarium ligt in zichzelf besloten
prijs van de doden die over
hun eigen graven lopen.
Joera
Geen opmerkingen:
Een reactie posten