onder de bruggen
door de bruggen van je armen
aderen kloppend in ledematen
steenkool van pijn
drijven woedende wolken uiteen
op de wenteltrap ruist je kleed wiskundig
duivelsnaaigaren van je aangezicht
klimt naar ontstellende hoogten
chique lift, tomeloos diep
vermogen, verlies, vergif
ademen poriën open
paradigma, tragische dagen
hurkende vlammen schieten vonken
zo kwaad als een keizer
tussen leven en dood: genezende eilanden
verantwoordelijkheid en of medeplichtigheid
bloedende zon vecht naar het einde van de oorlog
ondergronds dilemma wordt nooit begrepen
zo naakt als een blinde speer
bescheiden te dienen
in een wijde boog te toveren
elektriserend
begreep het jongetje ons best
Joera
Geen opmerkingen:
Een reactie posten