Onbewogen ooievaar

onbewogen ooievaar

Haagse fata morgana

kraai met hostie

Arabische tosti

duizend en een nacht

afvragen van macht

dubbele zenuwster

geteisterde triangel

Walhalla, Nirwana

abacadabra, arabica

authentiek, autodidact

diafragma, infrastructuur

staalkaart, transistorradio

transformatie, reanimatie

reductie, fiducie

flagrant, faliekant

frase, frame

Joera

Onder de bruggen

onder de bruggen

door de bruggen van je armen

aderen kloppend in ledematen

steenkool van pijn

drijven woedende wolken uiteen

op de wenteltrap ruist je kleed wiskundig

duivelsnaaigaren van je aangezicht

klimt naar ontstellende hoogten

chique lift, tomeloos diep

vermogen, verlies, vergif

ademen poriën open

paradigma, tragische dagen

hurkende vlammen schieten vonken

zo kwaad als een keizer

tussen leven en dood: genezende eilanden

verantwoordelijkheid en of medeplichtigheid

bloedende zon vecht naar het einde van de oorlog

ondergronds dilemma wordt nooit begrepen

zo naakt als een blinde speer

bescheiden te dienen

in een wijde boog te toveren

elektriserend

begreep het jongetje ons best

Joera

Sputum in kosmos gespuugd

sputum in kosmos gespuugd

boksbal in het luchtruim

verwrongen accolade

Tito vangt vis

Kroatië dicht aan minaretten

Mimmy, Minny of Mimicry

dromen beginnen in je hart

paarlemoeren substantie

gigantisch uiteenspattend licht

verwrongen hemelen

ultrarechts, averechts

geen ego, maar onverdeeld ik

onmogelijk, onverbeterlijk, ongelofelijk

Roemer Visser, Couperus

voorbij de leegte

wat kan er anders aan

werkelijkheid zijn

brandende kruisen

verlaten door mummie en milieu

totem toegevoegd

spinet, parket

zonnetje in huis.

Joera

Diamant vlees

diamant vlees

hij ontziet het lichaam niet

omhoogschietende sneeuwvlokken

klinisch, steriel synthetisch

donkere slagen in de ruimte

levensvatbaar in oneindigheid

het onzekere voor het wonderbaarlijke

bronstige zijderups

wie weet waar de wind vandaan komt

uit zomen van Duitse wouden

woestijn helemaal voor mij alleen

eeuwig zeilen over meren

1000 en één nachten

gedachten die autobussen opblazen

spiegels die elkaar weerkaatsen

parels van ijs

zilveren dennenappel

open poriën, gebarentaal

naakt, vormloos, overschaduwende schoonheid

zand door je vingers glijdt

wenkbrauwen eindeloos prikkend

laatste locomotief

God nergens te bekennen

Joera