parallelle schijn sluit nauw
niemand lacht of huilt meer
gebarsten aarde
oefeningen in tijd
onraad, oproer
geen in of uitgang
nu je dood bent kan
je je eenzaamheid goed gebruiken
taaie dominee, paarse kralen
laat je varen op het orgel
als een vogel op de wind
in ronkende huizen, warrig, verdwaasd
waar de engel zijn zwarte vleugel brak
verborgen wensen voor eeuwig getekend
zou zomaar een lach niet te zien zijn
anderen zochten het licht
dat de dag zijn deur niet dicht doet
angst als zonde als mismaakte melaatsheid
wond van beschaving; engelenkoor
men roert de trom, draden, tranen
waarde verheffing, gestroomlijnd minuscuul
nimmer dralend, nimmer versagend
piek van top
waaiend in de verte
groeten Joera
Zijn het de wolken en mistflarden of is het de steen zwaaiend naar ons
BeantwoordenVerwijderen