late herfst
de laatste donkerrode bladeren
heb ik ingezogen
als de duivel houd ik van jou
je sterren zijn gewond
je lichaam is van dauw
in deze zwarte hallen stond ik wijdbeens
heb met mijn ogen vervloekt
wat met de liefde betaald moest worden
toen in het hart de klacht van de wolf lag
heb ik je hand genomen om niet meer te sterven.
Joera
decennia volgt na decennia
alles in tien jaren
Jim Morrison in Amsterdam
op witte klompen
kruising gezicht van Billy the kid en Rimbaud
vrouwen van vroeger
vrouwen die nooit bestonden
schepping: orde uit chaos
Duitse dalmatiërs
vogelspin, obstakel
zwart kletst, zweep, serpentines
sauerkrauten
auberginekleurige pion
platgereden haan
geraamtes loos lijden
als een trui aan het avondwater
dak vol rozen
beslissingen in laatste minuten
vervolgings achterdocht
megalomaan
uiteindelijke overwinning vieren
Joera
Geen tarantula maar kruisspin
Pushkin met zijn ring
samensmelting van rassen
botsing van culturen
passie minder vaart
heilige Sasja
slaap, dromen, nachtmerries
soort van zachte toon
veel valt er niet te vergeten
behalve het geheugen
snorkels, orka's
orakels van de ondergang
wind die niet ophoud te waaien
blikseminslag, bominslag
tromgeroffel, dorpsklokken
initiatie van de beulsknecht
angst doorweekt, ontkleed
rode roos hart van zwarte bloem
grillig, grimmig, compact, massief,
rebellie aangegord
war, trash, trümmer,
vrijblijvend, vrije doorgang,
verdwenen door het oog van de naald
geen speld tussen te krijgen
vervreemdend, gedesoriënteerd
verborgen gezichten, verborgen verlangens
wat het leven zijn intensiteit verleend
had je al eerder kunnen weten
Joera
