Ze hebben de ramen dicht gesmeerd

ze hebben de ramen dicht gesmeerd

ze hebben de stenen weggeschopt

ze hebben de dageraad opgeraapt

ze hebben de jurken omrand met saffraan

inspiratie en intelligentie

behoren volbloed-woorden te zijn

wereld in greep Gautama

blauw circus,lippizaner pferde

Russisch goud als rode vos

riante gek heeft  zijn redenen in de ruimte

brood zo zwaar als baksteen

harp als stenen balustrade

harp in fluïdum van bont

zwarte naalden

maan houdt niet van zon

sterren staan op zichzelf

wind keert zich tegen mij

patronen van de mensenzoon

vleugje hyacint in je neus

suikerklontje voor het suikerbeest

met chloroform buiten bewustzijn gebracht

verregaande verslagen veldslagen

boven de lucht,ringen van adem

vertraagde ontwikkeling

Joera

Afrika voor de boeg

Afrika voor de boeg

suiker in steenkool gebed

liefde als wapen

dagen als tranen

horizon,reikwijdte,waarneming

vernietiging zonder herinnering

ziek mozaïek iemand trapt op het 

pedaal van de ondergang

rudimentaire,agglomeratie

geniale irritaties

lief van de buitenkant

maar van binnen woedt er een oorlog

in spiegel witte wierook

Gods spieren witte rozen

voordat ik sterven ga zadel het paard

Joera

sjalapin

Boze geesten, dode zielen

boze geesten, dode zielen

of kan een mens niet veranderen

zonder een graf slootwater mee te nemen

wat is de stilte als zij niet wordt gevuld

zoals de wereld niets betekent voor mij

beteken ik niets voor de wereld

jij niet dan zwervend in heilig licht

weg blijvende katten 

pottenbakken op Saturnusring

opener en vrijer

dichter en beklemmender

schuivende ijsschotsen

over meridianen

nu je bloeden begint o maagd

strelen je handen iets groots

iets zonder zinnen

zondeval schept purperen leliën overal

joera

zilveren kan

Het hagelt in mijn hoofd

het hagelt in mijn hoofd

mijn stenen zijn beroofd

mijn stelten verlengd

slapen bij waterval

ik breng je het geheim van de gouden bloem

ik breng je de muziek van de blauwe kamer

in de zilveren kan 

zoals de zenmeester het doel

raakt in het donker

ander leven , letterlijk stikkend in woorden

groene en blauwe scherven opgeveegd

begint de wind in een berkenbosje

avondster boven dennentop

fantoom van seizoenen

mummie van vergeten

spaak in pupil

voor deze ene wankelende seconde

begraaf ik mijzelf in het donkere meer

harp met bont omfloerst

ononderbroken gaat de tijd door

haar lange groene nagels worden gouden zee

storm op de kaden

joera

tas